BouwBelang 2 - 2017

32 BOUWBELANG | NUMMER 2 - 2017 OPDRACHTGEVER rompslomp er omheen, niet meegerekend. Zonde van het geld, en wrang voor de on- dernemers die de klus niet krijgen. Vandaar dat we zijn overgestapt op het gunnen via de laagste prijs. Voor grote of gecompliceer- de opdrachten, meestal als bereikbaarheid een issue is, kiezen we wel voor emvi.” Het tijdelijk intensief werken met emvi heeft beide kanten overigens veel geleerd over het analyseren van projecten. “Dus in die zin was het voor iedereen een nuttig leer- proces.” PAST PERFORMANCE De ondernemers zijn tevreden over de hui- dige koers, aldus Boutkan. “Wel vinden ze het vervelend dat sinds de nieuwe aan- bestedingswet een totaaloverzicht – zoals voorheen – ontbreekt; ondernemers hebben alleen kennis van de werken waarvoor ze zelf uitgenodigd zijn. We springen op die behoefte in door voortaan alle aannemers, ook diegenen die niet zijn uitgenodigd, via e-mail te berichten over elk aan te besteden of aanbesteed werk. Op den duur mogen ze – bij bepaalde klussen – ook zelf aangeven of ze interesse hebben om mee te doen; dan wordt het wel een gewogen loting. Sinds 1 januari 2017 passen we het door CROW ontwikkelde Past Performance toe, voorals- nog eenzijdig. Aannemers hebben aangege- ven dat ze er graag mee werken; ze zeggen dat Past Performance het aanbestedings- beleid objectiever maakt. We zullen zien. Zodra het kan, gaan we over op de twee- zijdige variant, waarbij ondernemers ons ook de maat mogen nemen. Alles voor het leerproces!” VERTROUWEN GEVEN Maar vertrouwen ontstaat ook door vertrou- wen te geven, weet Jan Paul Boutkan, die ondernemers ook geregeld aan huis/kan- toor bezoekt (“Ik wil weten hoe ze er bij zit- ten”). “We straffen een fout niet af, maar gaan erover in gesprek. En als we een aan- nemer uitnodigen voor een werk en hij kan op dat moment niet, dan waarderen we zijn openheid hierover en slaan we hem de vol- gende keer niet over. Ook stappen we bij problemen niet meteen naar de rechter, maar nodigen we de andere partij aan tafel. Omdat je elkaar al kent, gun je elkaar ook wat, en kom je er bijna altijd uit. Rechtsza- ken zijn duur en kennen alleen maar verlie- zers.” Het beleid heeft ertoe geleid, dat maar liefst 90 procent van de gunningen binnen de regio plaatsvindt. LAAGSTE PRIJS – TENZIJ Tot zover de basishouding: elkaar kennen en elkaar vertrouwen. Maar hoe gaat een aanbesteding concreet in zijn werk. Want het zijn vele projecten die de gemeente Enschede in de markt zet. Op jaarbasis zo’n vijfenzeventig tot honderd met een gemid- delde waarde van 300.000 euro en met uit- schieters naar boven tot in de miljoenen. De totale orderportefeuille lag vorig jaar rond de 20 miljoen euro. Enschede stemt inkoop en aanbestedingsbeleid af in een samen- werkingsverband met de vier omringende gemeenten – Almelo, Hengelo, Borne en Oldenzaal, vertelt Jan Paul Boutkan. Een ingenieursnetwerk waarbinnen kennis gedeeld en ontwikkeld wordt. De uitvoering kan verschillen; de speerpunten uit hun respectieve coalitieakkoorden zijn hierin leidend. Accenten en aanpak pakken daar- door per gemeente anders uit. Zodra een project van start kan gaan, komt het team van interne specialisten van Stadsingeni- eursbureau Enschede in actie – onder an- dere een aanbestedingsspecialist (een ju- riste) en de toegewezen projectleider. Ze kijken wat het project behelst en uniek maakt en welke aannemer, maar ook welk type contract en welke aanbestedingsvorm hier het beste bij past. Voor duidelijk om- schreven opdrachten, het leeuwendeel, werkt Enschede met standaard raw–con- tracten en gunning via de laagste prijs. Bin- nen de standaardcontracten kunnen ver- volgens mogelijkheden voor social return (op verzoek van de aannemers gebeurt dit inmiddels via de Bouwblokkenmethode) of andere uitvoeringsspecificaties worden in- gevoegd. Voor projecten tot 7,5 ton nodigt Enschede drie partijen uit en vijf voor op- drachten tussen 7,5 ton en 1,5 miljoen euro. Boutkan: “Wat veel mensen vergeten is dat de huidige regelgeving de opdrachtgever ook veel speelruimte biedt. Maar die ruimte moet je natuurlijk wel durven pakken. Ik denk dat we daar uiteindelijk toch met z’n allen naartoe moeten. Dus niet van: zo staat het omschreven, zo moet het dus gebeuren. Maar ons gezonde verstand gebruiken; elke situatie is nu eenmaal anders.” TENDERKOSTEN TE HOOG Niet dat Enschede het niet uitgeprobeerd heeft, het emvi–aanbesteden. Na het ingaan van de nieuwe aanbestedingswet is zelfs bewust een jaar lang alles op die manier gedaan. Bij de evaluatie door een extern bureau – waarbij beide kanten werden gehoord – bleek echter dat emvi niet per se de kwaliteit van het aanbestede werk ver- hoogde en de tenderkosten bovendien belachelijk hoog waren. Boutkan: “Een plan van aanpak kost een ondernemer per pagi- na gemiddeld 1000 euro! Meestal ging het om tien pagina’s, dus tel maar na. Bij vijf uitgenodigde aannemers is dat al snel een gezamenlijk bedrag van 50.000 euro, onze eigen kosten, voor het uitzetten en beoorde- len van de tender en de administratieve “De huidige regelgeving biedt de opdrachtgever veel speelruimte en die pakken we met beide handen aan.”