BouwBelang 3 - 2018

23 NUMMER 3 - 2018 | BOUWBELANG MKB INFRA, VERENIGING VAN INFRABEDRIJVEN Philip vanNieuwenhuizen, directeur/voorzitter “Een kruiwagen vol kikkers. Zo sprak oud-voorzitter Henk Klein Poelhuis bij de oprichting in 2008 over de bran- cheorganisaties die besloten had- den zich te scharen onder de koepel Aannemersfederatie Nederland Bouw en Infra, kortweg AFNL. Allemaal brancheverenigingen met hun eigen doelstellingen en wensen. Maar alle- maal met de overtuiging dat men elkaar zou vinden op de gemeenschappelijke deler: het mkb-schap. Want al die toen nog 1800 bedrijven uit de achterban – door de crisis zijn dat er helaas nu wat minder geworden – zijn ondernemers uit het midden- en kleinbedrijf. Ook mijn branchevereniging trad met volle MKB BOUW Dick Singerling, lid “Het belang van de mkb’ers ligt wat anders dan dat van de grotere ondernemers. Dat geldt voor hun positie ten opzichte van de opdrachtgevers, de positie in de cao-onder- handelingen en logischerwijs ook voor de schaal waarop men opereert. Wij zitten daar met ons bouwbedrijf qua werkzaam- heden net een beetje tussen. Wij laten ons dan ook graag vertegenwoordigen door de beide koepels in de bouwnijverheid. Juist die specifieke mkb-zaken zijn wat ons betreft goed ondergebracht bij de Federatie. We hadden een concrete aanleiding ons aan te sluiten. De AFNL nam in de crisistijd met een Zwartboek Schijnzelfstandigen stevig stelling tegen de oneerlijke concur- rentie van zzp’ers en werknemers uit het voormalige Oostblok die tegen onwaar- schijnlijk lage prijzen via uitzendbureaus hier aan het werk gingen. Dat vond en vind ik nog steeds een goed statement. Aan dat soort standpunten merk je gewoon dat de AFNL een organisatie is van ondernemers en voor ondernemers. Dat gelijke speelveld is zo ongelooflijk belangrijk voor een eer- lijke concurrentie in de markt. De visie op VWN - VERENIGING WAPENINGSSTAAL NEDERLAND Lucas Hoebink, voorzitter “Opleiding en onderwijs. Hoe komen we aan gekwalificeerd personeel? Die vraag domineert op dit moment alle andere die natuurlijk ook aandacht vragen. En hoe organiseer je dat? In mijn tak van sport – ik heb een ict-bedrijf – is het vrij sim- pel. Als ik mijn mensen een aanvullende hbo-cursus laat volgen, dan betaal ik daarvoor een te verwaarlozen bedrag aan collegegeld. De rest wordt betaald door de overheid. In de bouw en infra is het heel gewoon dat de ondernemer vrijwel alles betaalt als hij of zij een bol- of bbl-leerling wil opleiden. Maar eigenlijk gaat het niet eens zozeer om het geld. Storend is vooral, dat de branche een minimumaantal leer- lingen moet garanderen. Anders start het ROC geen opleiding. En dat is voor de spe- cifieke ambachten, zoals het vak betons- taalvlechten, een onmogelijke opgave. Wij zien die specifieke vakken graag landelijk georganiseerd. Maar ROC’s mogen alleen regionaal opereren van de politiek. Daar komt dus helemaal niks van de grond voor onze branche. Wij willen dat ‘Den Haag’ dat beletsel wegneemt. Want, vinden wij, zo gaan we hier in Nederland niet om met onze vakmensen die ervoor zorgen dat de samenleving op een menswaardige wijze kan functioneren. Het geeft geen pas, dat de overheid ontwijkend gedrag vertoont en op die wijze laat weten, dat ze de oplei- ding tot een ambacht minder belangrijk vindt. En dan vragen we ons nog af hoe het komt dat het imago van de ambachtelijke beroepen matig is?! De overheid heeft een sturende taak en moet met gerichte acties laten zien wat de waarde is voor de samen- leving van bijvoorbeeld de loodgieter en de betonstaalvlechter. Op zulke terreinen bereiken we als VWN in ons eentje niet zoveel. Dat is een belang dat onze bran- chevereniging overstijgt. En om daarvoor gezamenlijk te knokken, hebben we de AFNL keihard nodig.” de arbeidsmarkt is voor mij nog steeds de belangrijkste reden om aangesloten te zijn. Soms moet je je stem laten horen richting de beleidsbepalers in Den Haag: tegen de waanzin van twee jaar doorbetaling bij ziekte. Terwijl 70% van het ziekteverzuim niet-arbeidsgerelateerd is. Een ander punt: verplicht zzp’ers op de één of ander manier hun pensioen te regelen. Anders zitten we over een tijdje met anderhalf miljoen men- sen zonder een aanvulling op het AOW. Dat gaat een groot probleem worden. In AFNL- verband kunnen we op al die punten druk uitoefenen.” overtuiging toe. Die overtuiging over de juistheid van dat besluit is in de loop der jaren alleen maar sterker geworden. Zeker nu er weer nieuwe uitdagingen bij- gekomen zijn. Ik denk bijvoorbeeld aan de klimaatambities, waarvoor we samen met de Vereniging van Waterbouwers en Cumula Nederland op bezoek zijn geweest bij Rijkswaterstaat. Verder denk ik aan de Bouwagenda en goede contacten in politiek Den Haag. Het is goed onze stem te laten horen in gremia waar besluiten genomen worden die ons raken en waar we met onze mkb-stem invloed kunnen uitoefenen ten bate van onze achterban. Het is niet altijd gezegd, dat zich dat direct vertaalt in opdrachten, maar het maakt de kans op opdrachten zeker groter. Op naar de volgende tien jaren!”