BouwBelang 3 - 2018

NUMMER 3 - 2018 | GAZET 39 COLUMN ‘To AVG or not to AVG’ Inmiddels is het 31 mei, zes dagen na de invoering van de AVG, en de wereld draait nog, gelukkig. Ik kan nog steeds sites bezoeken en mijn e-mail werkt nog. Door de (over) vloed van waarschuwende en soms zelfs alarmerende berichten ging je daar toch een beetje aan twijfelen. Wel ben ik bestookt met verzoeken, soms van sites waarvan ik het bestaan niet eens kende maar waar ik kennelijk toch een link mee had, om in te stemmen met ‘privacy verklaringen’. Voorlopig doe ik daar niets mee. Dit alleen al omdat het monnikenwerk is alle digitaal aangehechte teksten (waarmee je dan dus ook instemt) daadwerkelijk te lezen, laat staan te begrijpen. Sterker nog, ik denk dat mensen met een normaal sociaal leven daar nooit aan toe gaan komen. En zo wordt het weigeren of verlenen van toestemming toch (weer) een gok. Hiermee kom ik bij de ‘kernvraag’: is onze privacy nu daadwerkelijk veel beter beschermd? Eerlijk gezegd, ik heb geen idee. Misschien is dit ook niet de goede vraag. De echte vraag is wellicht of ik er überhaupt last van had dat mijn privacy kennelijk voortdurend werd geschonden. Het kan mijn ietwat onverschillige karakter zijn, maar terugdenkend kan ik mij niet één moment herinneren waarop ik mij daadwerkelijk daarover heb opgewonden. En er zijn in mijn omgeving velen zoals ik. Alhoewel, ik heb een buurman die daar anders in zit. Hij is van het type dat ‘nogal’ argwanend in het leven staat. Hij veronderstelt dat anderen altijd uit zijn op voordelen ten koste van hem. Hij is ook degene die de algemene voorwaarden van bedrijven daadwerkelijk leest en daar tot in detail, zonder enige relativering en veelal verontwaardigd commentaar op geeft. Inderdaad, hij heeft niet echt een uitbundig sociaal leven. De laatste weken is hij, ondanks het mooie weer, al helemaal niet buiten geweest. De AVG-berichten moeten immers gelezen worden. Maar zoals hij is ben ik niet en wil ik ook niet zijn. En zo kom ik bij mijn punt: wie is er (afgezien van mijn buurman) eigenlijk blij met de AVG? Het mkb, voor zover ik dat hoor en lees, niet. Ondernemers zien het eerder als een nieuwe administratieve last boven op de toch al te hoge stapel daarvan. Veel van hen passen plichtsgetrouw hun organisatie aan en gaan enigszins gelaten over tot de orde van de dag. Maar misschien zijn wij onwetend en naïef en mogen wij blij zijn dat de EU over onze privacy waakt? Toch zal ik niet vreemd opkijken als later blijkt dat juist de EU en/of daaraan gelinkte organisaties de privacyregels schenden. Of begin ik nu een beetje op mijn buurman te lijken? Mr. Frank Kerkhof RB Alfa Accountants en Adviseurs te Bennekom FKerkhof@alfa.nl Arno Snellen: “Jongeren zijn vooral geïn- teresseerd welk bedrag er maandelijks op hun bank- rekeningnum- mer wordt bijgeschreven” ook rechtstreeks contact met de branche- verenigingen, met name waar het om de specifieke branchegerelateerde afspraken gaat. Ik kan niet genoeg benadrukken – en ik heb het al even aangegeven hoe we daar tijdens de crisis instonden – dat de sector van ons samen is en dat we er samen voor moeten zorgen dat we verder komen. Ook nu we na de crisis de boel op branche- en op sectorniveau weer moe- ten opbouwen. Dat is een hele belangrijke opgave de komende jaren. En dan is er wat ons betreft weinig ruimte om allerlei zaken op bedrijfsniveau te regelen. We vinden dat sowieso nog een stap te ver.” GEORGE RAESSEN, CAO- ONDERHANDELAAR VAN BOUWEND NEDERLAND ‘De cao-onderhande- laars van de AFNL vertolken het geluid van de ondernemers- praktijk. Dat was met Gijs Buijs zo en dat is nu met Arno Snellen niet anders. Ze zijn ondernemers in hart en nieren en het is altijd prettig om men- sen aan tafel te hebben die met beide voe- ten in de klei staan. Arno is er helemaal nieuw ingekomen, zonder echte cao-onder- handelingservaring. Hij kan vragen stellen over zaken die voor ons dermate routine geworden zijn, dat we soms niet eens meer weet waarom we ‘t altijd zo doen. Dat kan een heel verfrissende uitwerking hebben. Er is wel een blijvend puntje van discussie tussen ons. De AFNL claimt namens het segment midden- en kleine ondernemers te spreken, maar daar hebben wij er ook heel wat van. Natuurlijk, we vertegenwoor- digen ook de hele grote bouwers, maar vol- gens mijn inschatting leggen we daardoor enkel de accenten soms iets anders. Onze belangen lopen tamelijk parallel. We wil- len allebei een gezonde bouwmarkt en een passend prijsniveau. Ik ben in de loop der tijd gaan inzien, dat we elkaar aanvullen. En dat is een pluspunt. En als je tien jaar bestaat dan heb je je bestaansrecht wat mij betreft bewezen. Van harte gefeliciteerd.”