BouwBelang 6 - 2018

NUMMER 6 - 2018 | GAZET 39 COLUMN Gele hesjes Je zou maar pech hebben op de tolweg in Frankrijk. Je trekt het verplichte gele hesje aan en stapt uit om te wachten op de Franse ‘dépanneur’. Al snel stopt een medeweggebruiker die ook een geel hesje aantrekt om vervolgens luidkeels en met zijn vuisten in de lucht Franse teksten (iets over ‘gazole’ of zo) te roepen. Nog sterker, voor je het weet staan er tientallen gele hesjes om je heen te schreeuwen en worden barricades opgeworpen. Gendarmes erbij en wapenstokken, enfin, voorlopig sta je hier nog wel even. Een absurd voorbeeld natuurlijk, maar toch, de gele hesjes rukken onmiskenbaar op. In Frankrijk is het begonnen, België volgde en inmiddels heeft ook Nederland meerdere ‘gele hesjes brigades’. Maar wat beweegt deze mensen? Welk punt willen ze maken? In Frankrijk was de verhoging van de brandstofprijzen de oorspronkelijke reden. Maar dit kan in Nederland toch niet de reden zijn? Getuige een artikel in de Volkskrant heeft ieder geel hesje zo zijn of haar eigen reden. De een is tegen de EU, de ander zegt dat Rutte weg moet, velen zijn tegen de media en tegen armoede (wie is dat niet?) en op de achtergrond roept iemand dat zij voor Zwarte Piet is (nee hè, niet wéér die Zwarte Piet-discussie). Uiteraard is er ook iemand die tegen belastingen is. Niet tegen een specifieke regeling of zo, maar ‘gewoon’, tegen belastingen als fenomeen. Enkele hesjes riepen zelfs: “Nexit, Nexit, Nexit.” Kennelijk heeft het uiterst moeizame verloop van de ‘Brexit’ hen nog niet afgeschrikt. Of zijn ze daar juist naar op zoek? Elk denkbaar standpunt is min of meer vertegenwoordigd. Eén deelneemster vatte de ‘communis opinio’ goed samen: “Ik ben het gewoon zat!”. En ze keek erbij met een blik van ‘dit is mijn uitspraak en daar kunt u het mee doen’. Gelaten zit ik thuis op de bank naar de beelden te kijken. Ik merk dat ik zo langzamerhand toch een beetje moedeloos ben geworden van alle discussies. Wat mij vooral verontrust, is de felle toon en de agressiviteit van de deelnemers. En de polarisatie. Is er dan geen ‘gulden middenweg’ meer? Volgens één van de gele hesjes is dat juist hun koers: “We zijn niet links of rechts, we gaan recht door het midden.” Tja, we gaan recht door het midden. Bekruipt u ook het gevoel dat hier de nuance en de relativering niet vanaf druipen? Wat ik mis is rust en… respect. Hoog tijd voor de kerstgedachte dus. En het inzicht dat onze maatschappij niet zwart-wit is, maar vooral grijstinten heeft. Mr. Frank Kerkhof RB Alfa Accountants en Adviseurs te Bennekom fkerkhof@alfa.nl moeten zijn met de impasse. Want ik ben bang dat als er iets voor in de plaats komt, de inlener weer de volledige aansprakelijkheid voor zijn kiezen krijgt.” ONDERNEMERSVAARDIGHEDEN Wat zijn volgens Truus de uitdagingen voor de toekomst? “Ik vind de versterking van de ondernemersvaardigheden door het aanbie- den van cursussen een taak waar de Federatie wel wat meer werk van maken mag. Dan heb ik het met name over de wat kleinere mkb’ers uit de achterban. Kijk even naar het begin van de crisis. Vele gespecialiseerde aannemers waren niet anders gewend dan de hoofdaannemer te volgen. Ze deden helemaal niks aan acqui- sitie. Dat is niet goed. Want hoe kom jij aan klanten als de hoofd- aannemer gaat shoppen om goedkoper te kunnen werken in tijden waarin de prijzen toch al aan gort liggen? NOA heeft een prima cursuspakket op de plank liggen dat aansluit bij de wensen van onze ondernemers. Dat is prettig, want er zit in cursusland veel kaf onder het koren. Ik heb eens een docent meegemaakt die begon de cursus met de vraag: wie neemt er ’s avonds of in het weekend wel eens dossiers mee naar huis. Nou, dat deden zo ongeveer alle cur- sisten. Dan ben je geen ondernemers, zei hij toen. Dan denk ik: je weet echt niet waar je het over hebt.” MKB TOETS Ook over de inrichting van de MKB Toets wil Truus nog wel wat kwijt. “De ondernemers die aan tafel zitten om te beoordelen of een wet mkb-proof is, moeten stevig in hun schoenen staan. Want anders kunnen ze van alle kanten gemanipuleerd worden. In de voorliggende opzet nemen ministeries zelf het initiatief en bepa- len in wezen het toetsingskader, doordat ze in staat zijn sturing te geven aan de toetsing. De ambtenaar die aan tafel zit, kent een wetsvoorstel van haver tot gort. Soms gaat het om driehon- derd pagina’s taaie ambtelijke kost. Als je daar niet in thuis bent, wordt het lastig om op hetzelfde niveau mee te praten. Ik vind dat de toetsing moet worden uitgevoerd door de specialisten van MKB Nederland. Zij roepen de bij de voorliggende wet betrokken afgevaardigden van de betreffende branches en ondernemers bij- een en vertellen klip en klaar wat de gevolgen voor het mkb zijn. Waarna adequaat kan worden aangegeven wat de consequenties van de voorgenomen wet voor het mkb zijn. Zo voorkom je dat een ambtenaar kan voorsorteren op de gewenste uitkomst van het ministerie.” EN NU? Als Truus over mkb’ers en hun belangen praat, klinkt nog altijd het engagement en de betrokkenheid door van iemand die aan het begin van haar loopbaan staat. Het is moeilijk voor te stellen dat ze stopt met al haar professionele activiteiten. Ze is toch vast al wel gepolst voor het één of ander? “Eerst ga ik samen met mijn man overwinteren in Spanje”, zegt ze ontwijkend. Maar na enig aandringen: “Er liggen wel een paar verzoeken, waarover ik nu nog niks kan zeggen. En verder neem ik mijn mobieltje mee en dat weten de mensen van de Federatie ook.” Een afscheid met een definitief vertrek wordt het zeker niet. Eerder een afscheid met gerede kans op weerzien ergens op de bres voor het mkb. Q