BouwBelang 2 - 2019

31 NUMMER 2 - 2019 | BOUWBELANG BREEAM OUTSTANDING gemetseld zijn in een kalkmortel. Deze zijn gemakkelijk schoon te bikken door een ploeg die bijvoorbeeld via social return on investment (sroi) aan de bak kan. En na- tuurlijk zullen de stenen in de gevel van het bedrijfspand weer in een kalkmortel gevleid worden. Dan zijn ze later weer gemakkelijk te hergebruiken. Zo denkt een circulair in- gestelde mens. Maurice is opgetogen over de resultaten tot nu toe. Zeker omdat de bouwdelen met veel massa inmiddels veiliggesteld zijn. “Want Massa is CO 2 -kassa . Ik durf de lat nu al wel bij 80 procent circulair te leggen. En de ge- formuleerde score in BREEAM Outstanding kan, denk ik, ook wel omhoog. Het zou zo- maar kunnen zijn, dat we een poging wagen het landelijk record te breken.” VIJF CRITERIA Hoe vind je de bouwpartners – een staalbou- wer, een aannemer en een installatiebedrijf – die de doelstellingen begrijpen en daar ook nog eens handen en voeten aan kunnen ge- ven? En welke criteria hanteer je? “Bij de selectie is uitgegaan van vijf criteria. Vertrouwen met een grote V staat voorop en dat vereist een open en transparante werk- wijze. Verder is reciprociteit belangrijk. Dat wil zeggen: je zoekt in de eerste plaats een geschikte kandidaat onder de eigen klan- ten. Noaberschap zoals we dat hier in Twente van oudsher kennen is er nog zo eentje. Waarom zou je van verre halen, als je buurman je kan helpen? Het criterium crea- tiviteit spreekt eigenlijk voor zich. En ten slotte is cocreatie een belangrijk punt. Je moet in staat zijn een bijdrage te leveren aan het gezamenlijke doel.” MKB’ERS FAVORIET Deze criteria waren leidend bij het selectie- proces, dat begon met de uitnodiging voor een gesprek met een kop koffie aan de keu- kentafel met Karin, Herman, Martin (de ar- chitect) en Maurice. “Je komt er dan al heel snel achter wat het betreffende bedrijf van onze aanpak vindt. We hadden een mix van grote ondernemingen en bedrijven uit het mkb-segment uitgenodigd. Opvallend dat we de vervolgstap alleen met de kleinere bedrijven hebben gezet. De grote waren al- lemaal afgevallen. Bij ons is de indruk blij- ven hangen, dat ze onze aanpak enigszins als gefröbel in de marge zien. Ze zaten er eerder voor de vorm bij.” BEDRIJFSBEZOEK De volgende stap in het selectieproces was een bezoek aan de bedrijven, die de eerste ronde waren doorgekomen. Er zijn twee aannemers bezocht en drie installatiebe- drijven. De staalbouwer was bij de keuken- tafelgesprekken al komen bovendrijven: Tasche Staalbouw uit Albergen. “Een gewel- dig bedrijf, dat niks weggooit.” Er is in de tweede ronde alleen gesproken met de medewerkers van de bedrijven die het werk zouden begeleiden en uitvoeren, niet met de directie. “Dan ontdek je in hoe- verre het groene gedachtegoed gedragen wordt. Van beide aannemers hadden we hoge verwachtingen. Bij de één viel het te- gen. Het verhaal bleef steken in een façade van goede bedoelingen die op geen enkele wijze verankerd was in de bedrijfsvoering, laat staan uitgedragen werd door de mede- werkers.” De keuze viel op Bouwbedrijf Mulder in Beckum. Een bedrijf met een hoog mvo- gehalte. Op de werf staan tien verschillende afvalcontainers. Metaalafval gaat naar de voetbalclub. Van de triplex- en multiplex- restanten maken ze in de sociale werkplaats vogelhuisjes en het oude papier wordt opge- haald door de muziekvereniging. Het toont volgens Maurice de geëngageerde inbed- ding van het bedrijf in de samenleving. “De gevel bij de entree van het Mulder-bedrijfs- gebouw leek wel gemaakt van het duurste natuursteen, maar in werkelijkheid bestaat deze uit geknipte en verlijmde oude trottoir- tegels. Wat je noemt upcyclen !” De keuze voor het installatiebedrijf is geval- len op De Groot Installatiegroep in Hengelo. “Installatietechniek past niet echt in een circulaire matrix. Nieuwe installaties zijn altijd beter en zuiniger. Hier zochten we naar een innovator. In de hallen van De Groot struikel je zo ongeveer over de innova- ties. Overal proefopstellingen om een eigen bedachte samenstelling uit te proberen. Het zijn echte knutselaars die hun kennis niet alleen uit een boekje halen.” PIPI LANGKOUS Met dit team van ondernemingen gaat het wel lukken, denkt Maurice, want ze passen bij de doelstelling van ReintenInfra. Die doelstelling hebben Herman en Karin al eens omschreven door te zeggen, dat ze de Tony Chocolonely van de wegenbouw willen zijn. Ondernemers dus, die ten strijde trek- ken met in het vaandel een kleine variant op de slagzin van de fair-trade chocolade- producent: Helemaal weg van wegenbouw en serieus over mensen . Pipi Langkous is met haar uitspraak ‘Ik heb het nog nooit gedaan, dus ik denk dat ik het wel kan’ de held van Maurice. ■