BouwBelang 4 - 2019

12 BOUWBELANG | NUMMER 4 - 2019 Theo Andreae: “We hebben de mate van oponthoud onderschat.” ENORME BELANGSTELLING De belangstelling was volgens Andreae in eerste aanleg enorm. En, ja, dat had zeker te maken met de werkhon- ger tijdens de crisis. Voor de ondernemers moet in die dagen het uitzicht op veel werk als muziek in de oren hebben geklonken. Enkelen zullen het schadeherstel- werk zelfs gezien hebben als een laatste strohalm om hun onderneming te redden van de ondergang. En na- tuurlijk is de ondernemer in zo’n situatie bereid te inves- teren om te kunnen voldoen aan de voorwaarden. Dan is het toch zuur als dat werk op zich laat wachten, sterker nog, helemaal niet komt? Of als het komt, er een proce- dure gevolgd wordt, waarop je niet hebt gerekend? LEUGENAAR “Natuurlijk kan ik me dat voorstellen. Na een jaar heb ik de ondernemers de vertraging moeten uitleggen. Ik kan me goed herinneren dat de emoties daarbij soms hoog opliepen. We zaten nog in de staart van de crisis en de ondernemers hadden gerekend op werk. Ik ben uitge- maakt voor leugenaar. Want waar bleven die beloofde opdrachten? We waren in een situatie beland, die voor- bij het uitleggen was.” En over de onverwachte procedure waar de aannemer uit de bovenvermelde casus in verzeild raakte: “We za- gen het herstel als volgt. Onder regie van een hoofdaan- nemer zouden de uitvoerende partijen als een treintje door de straten van de getroffen gebieden trekken. Die keten wil je niet onderbreken. Dat zou je wel krijgen als er meerdere aannemers op eigen houtje in die straat aan de gang gaan. Dat is inefficiënt.” Ten slotte. Waarom heeft CVW niet gereageerd op de vragen van de ondernemers? “Dat kan ik niet plaatsen. Tenzij die vragen gesteld zijn na 1 januari 2018. Toen zijn we al van het schadeherstel afgehaald. De werkzaamheden voor de versterking van de woningen blijven we tot eind dit jaar begeleiden.” GEEF MKB’ERS LEIDEND INITIATIEF Op de vraag of hij de aanpak met de kennis van nu an- ders gestalte zou hebben gegeven is Andreae tamelijk stellig: “Ik zou het precies zo hebben gedaan.” Terwijl je zou denken dat er wel wat op af te dingen is. Bijvoor- beeld: geen worst voorhouden als er onzekerheid is over de normen of als er nog geen duidelijk politiek besluit gevallen is. Ook heeft de CVW erg geleund op de input van de ondernemingen uit het grootbedrijf, getuige de veronachtzaming van de werkwijze bij het midden- en kleinbedrijf. Schadeherstel gaat vaak om kleinere op- drachten. Het staat dichtbij het reguliere klantenwerk waar nu juist de mkb’ers in uitblinken. De meeste mkb’ers zijn geworteld in de lokale gemeenschap, ze kennen de getroffenen en hun panden, want deze zijn hun klanten. Had het CVW het leidende initiatief bij de mkb-bouwers neergelegd, dan was het treintje waar- schijnlijk wel op gang gekomen. GROOTSTE INSCHATTINGSFOUT Maar misschien is de grootste inschattingsfout wel ge- maakt door het ministerie van Economische Zaken en Klimaat. Daar heeft men – onder het mom van de ver- oorzaker van de bevingen, moet ook de afhandeling van de schadegevallen maar regelen – er een private zaak van gemaakt door de afhandeling op het bordje van de NAM te leggen. Het wijst op een onderschatting van de proporties van het probleem. Het lot van de Groningers is een algemeen belang, dus de afhandeling van de schade is een publieke aangelegenheid, geen private. Kennelijk heeft men dat nu – na vier jaar – ingezien en mag de Nationaal Coördinator Groningen opnieuw na- denken over de problematiek in Groningen. Het mkb is er klaar voor, maar wel onder andere condities dan er gegolden hebben. ■ AARDBEVINGSSCHADE Reactie EZK Bouwbelang heeft de minister gevraagd waarom de NAM buitenspel is gezet en daarmee ook het Centrum voor Veilig Wonen. De minister verwijst in antwoord hierop naar enkele brieven aan de Kamer. Daarin staat ondermeer dat er geen schot in de zaak zat, mede door de nauwgezetheid waarmee het CVW in opdracht van de NAM tewerk ging. Verder voelden de burgers zich ongemakkelijk bij de ongelijkheid in de verhouding tussen hen en het CVW. Het schadeherstel verzorgt het centrum al sinds begin 2018 niet meer. Die taak vervult vanaf dat moment de TCMG (Tij- delijke Commissie Mijnbouwschade Groningen). De versterking van de woningen ligt tot eind van dit jaar nog wel bij het CVW, maar ook hier heeft het ministe- rie dit jaar ingegrepen vanwege de inefficiëntie in de communicatielijnen. Een citaat uit de brief van 11 september geeft de complexiteit duidelijk weer: ‘… dit leidde tot een inge- wikkelde keten die nodig was om het CVW publieke opdrachten te geven: de gemeenten gaven aan de hand van hun lokale plannen de NCG (Nationaal Coördinator Groningen) opdracht tot uitvoering van opnames en beoordelingen; NCG geleidde dit verzoek door naar het ministerie van EZK; EZK instrueerde NAM een opdracht (‘workorder’); die de NAM tot slot moest geven aan CVW. Met het besluit van 17 mei jl. zijn zowel EZK als de NAM uit deze aansturingsketen gehaald. De NCG kan nu direct het CVW aansturen.’ Er wordt nu hard gewerkt aan de zogeheten nieuwe Uitvoeringsorganisatie (UO). Deze wordt een publieke aangelegenheid. Bovendien maakte de koning in de Troonrede gewag van een Nationaal Programma Gro- ningen dat via EZK de Groningse nood moet lenigen. Het heeft even geduurd, maar er gloort voor de Gro- ningers uiteindelijk toch licht aan het einde van de tunnel.