Bachelor End Project, IPD Master ACD & AED. Dat klinkt dankzij de vele intrigerende afkortingen buitengewoon interessant. Wim: “En dat is het ook, omdat het inzicht geeft in wat de studenten precies doen als ze een opdracht krijgen die ik begeleid. Nadat studenten hun bachelor hebben afgesloten kunnen ze mastercursussen volgen. We onderscheiden een drietal richtingen: zSPD – strategisch product design. Studenten zoeken naar nieuwe markten en bedenken welk waardevolle producten daarvoor te maken zijn. zIPD – integraal product design. Dat is mijn terrein. Wie deze cursus volgt heeft gerede kans dat ik hem of haar begeleid. Studenten ontwikkelen een product op basis van een vraag uit de markt. zDFI – design voor interaction. Hierbij gaat het om de optimalisatie van de communicatie tussen producten en mensen.” MAAR LIEFST 18 PROTOTYPEN De vraag van Bovatin/Volandis is typisch iets voor studenten die voor IPD kiezen. De belangstelling voor het belastingsprobleem bij tegelzetters was dan ook groot. Achttien studenten melden zich aan. Sommigen komen uit het buitenland, dus de voertaal is Engels. In overleg met de studenten is de vraag opgedeeld in drie afzonderlijke opdrachten die zijn opgepakt door drie groepen van elk zes studenten. De eerst groep heeft gekeken naar het transport van de tegelproducten op de bouwplaats. Hoe krijg je ze het beste van het bedrijfsbusje of vrachtwagen naar de plek waar ze verwerkt moeten worden? De tweede groep ging aan de slag met klachten ontstaan door het aanbrengen van vloertegels en de derde hetzelfde maar dan van wandtegels. Uiteindelijk heeft dat geleid tot achttien prototypen, waaruit een deskundige jury er vijf uitgekozen heeft: een rugbrace, kniekappen, een slimme tegeltiller, een overall met geïntegreerde opblaasbare kniekappen en stofkapdiscus (zie foto’s en bijschriften). STEEDS GROTERE TEGELS Wim: “Tegelzetter is een klassiek beroep dat gepaard gaat met een behoorlijke fysieke belasting. Die belasting neemt alleen maar toe. Tegels van een meter bij een meter en groter zijn geen uitzondering meer. Het vak is bijna een andere tak van sport geworden waar je met de oude hulpmiddelen nauwelijks nog mee uit de voeten kunt. Dus ruimte voor nieuwe tools! Een mooie uitdaging voor de studenten. Ze kunnen echt praktijkgericht iets voor de gebruikers bedenken en daar gaat het om. Natuurlijk, het product/ hulpmiddel moet er goed uitzien, zo eenvoudig mogelijk te maken zijn en ergonomisch kloppen. Maar onder de streep moet de gebruiker tevreden zijn. User centered design noemen we dat met een mooie Engelstalige term.” STUDIEVAKKEN IN MASTERCURSUS IPD De mastercursus IPD bestaat uit twee vakken die elke twintig weken duren: zACD – advanced concept design. Dit vak is opgedeeld in vier fases van elk een vijf Student Itamar Bukai constateert dat de praktijk van de tegelzetter niet wezenlijk anders is dan een eeuw geleden. “De klachten zijn niet echt veranderd. Met name de belasting van de rug blijft een probleem. Die feedback kreeg ik van de vakmensen met name via fora op internet. De tegelzetters waren behulpzaam bij het geven van praktische feedback over het ontwerp en gaven zelfs suggesties voor mogelijke verbeteringen. Dat was soms een probleem omdat de Nederlandse tegelzetters niet altijd evengoed het Engels beheersten. En ik kan geen Nederlands. Ik denk dat de taalbarrière minder een probleem geweest zou zijn als we elkaar hadden kunnen ontmoeten op de bouwplaats. Maar dat kon niet door corona. Verder is me opgevallen, dat het aanbod aan hulpmiddelen best groot is, maar dat de tegelzetters er zelden enthousiast over zijn. Dat waren ze overigens wel over mijn rugbrace Scutum. Ze hebben het hulpmiddel ervaren als innovatief, praktisch en ook wel cool, want – zei één van hen – het lijkt wel uit een science fiction film te komen. Ik vond het een geweldig project om te doen.” Student Karel Brans heeft voor de oriënterende gesprekken contact gezocht met een aantal tegelzetters. Halverwege het ontwerptraject heeft hij ze nog eens bezocht. “De feedback die ik van hen kreeg, was waardevol en heeft me echt vooruit geholpen. Door de interviews en de tegelzetterwerkzaamheden ook zelf uit te voeren, heb ik een goed beeld kunnen krijgen van de problemen en de rode draad daarin. Aanvankelijk waren de vakmensen terughoudend en afwachtend, enigszins conservatief misschien. Maar nadat het ijs gebroken was en er over en weer een zekere vertrouwensband was ontstaan, verliep de communicatie erg goed. De directe manier van reageren is me erg goed bevallen. ‘Dit werkt niet en dat is prima.’ Je weet meteen waar je aan toe bent en hun input kun je dan weer meenemen naar de ontwerptafel.” Itamar Bukai ontwierp de ‘rugbrace’ Scutum, een hulpmiddel dat een verkeerde houding bij het tillen corrigeert. Het apparaat lijkt op een exoskeleton, maar dat is het niet. Een exoskeleton ondersteunt het tillen waardoor je een zwaardere last kunt dragen. 24 BOUWBELANG | NUMMER 1 - 2022
RkJQdWJsaXNoZXIy NTI5MDA=