vierkante meter straatwerk per dag meer of minder komt het niet aan.” EEN DAG IN DE WEEK VRIJ Het verschil in werkdruk bij overheid en bedrijfsleven is bij de meeste ondernemers een doorn in het oog. “Dat is te groot. Wij moeten hard werken om een paar procent winst te genereren en een ambtenaar krijgt zijn salaris ongeacht het niveau van zijn prestaties. Misschien overdrijf ik een beetje, maar zo ervaar ik het wel. ” Er is ook begrip voor werknemers die een baan bij de overheid aanvaarden. “Net voor de vakantie kwam een hele goede uitvoerder bij mij aan het bureau. Hij was gescout en kon bij een van mijn gemeentelijke opdrachtgevers aan de slag. Een dag in de week vrij om bij de kinderen te zijn. Zijn partner vond het geweldig en stond vierkant achter zijn besluit. Ik begrijp dat. Maar het betekent voor mij het verlies van een bekwame medewerker die het vak bij mij geleerd heeft. Hij kwam binnen als leerjongen en ik zag meteen dat hij talent had. We hebben samen een loopbaantraject uitgestippeld, waarbij hij alle tijd en ruimte heeft gekregen om cursussen te volgen. Als zo iemand vertrekt is dat een aderlating voor het bedrijf. Probeer in deze tijd maar eens een vakbekwame uitvoerder te vinden. Die zijn er gewoon niet.” BOETE OP VROEGTIJDIG VERTREK Mensen opleiden, alle geïnterviewde ondernemers doen het. “Je mensen kansen geven zich te ontwikkelen, dat hoort voor mij bij het ondernemerschap. Maar dat kost geld. Een gemiddelde cursus kost per medewerker al snel rond de twintigduizend euro plus een dag in de week geen productie draaien. Dat is dan ook nog eens zesduizend euro op jaarbasis. Daar staan de medewerkers nooit zo bij stil.” De waardering van opleidingsinspanning is door enkele van de geïnterviewde ondernemers vastgelegd in de arbeidsovereenkomst door een tegenprestatie te verlangen in de vorm van een boete bij voortijdig vertrek. “Ik heb het zo geregeld dat ze na afronding van een cursustraject na vijf jaar boetevrij kunnen vertrekken, als ze dat willen. Maar gaan ze al na een jaar, dan mag ik ze tachtig procent van de opleidingskosten in rekening brengen. Na twee jaar, zestig procent enzovoort. Je moet het even uitleggen en dan hebben de medewerkers daar best begrip voor.” ANDERE LOONOPBOUW Eén van de ondernemers wilde graag een statement maken over een fundamenteel onderdeel van beloning, in die zin dat de huidige loonopbouw slecht functioneert in deze tijd. “Het is nu zo geregeld dat je in de maximale loonschalen belandt, als je een hele carrière achter de rug hebt. Hoe ouder je bent, hoe meer je verdient. Maar de tijden zijn veranderd. Je ziet dat jonge gezinnen niet van één inkomen kunnen leven. Een huis kopen is met een gemiddeld salaris niet weggelegd als je geen ouders hebt die bij kunnen springen. Het zou maatschappelijk gezien toch veel correcter zijn als je rond je dertigste – dus op momenten dat je het echt kunt gebruiken – het meest verdient en naarmate je ouder wordt minder gaat verdienen. Je hebt dan immers ook niet zoveel nodig. In een dergelijke structuur zou het voor ons gemakkelijker zijn om de mensen vast te houden.” IN OVERLEG MET OPDRACHTGEVENDE GEMEENTEN Het loongebouw op zijn kop. Het klinkt als luchtfietserij. Maar het toont wel aan dat het thema de ondernemers bezighoudt en aanzet tot ongebruikelijke en niet-alledaagse overwegingen. Het is in ieder geval een goede gedachte de krachten te bundelen en gezamenlijk, en waarom niet in overleg met de opdrachtgevende gemeenten, een modus te vinden die voor iedereen werkbaar is en waardoor het probleem waar de ondernemers nu tegenaan lopen opgelost wordt. NUMMER 3 - 2024 | GAZET 39 'Probeer maar eens een vakbekwame uitvoerder te vinden. Die zijn er gewoon niet'
RkJQdWJsaXNoZXIy NTI5MDA=