PATRICK VERSCHURE is senior consultant innovatie bij Epiic (onderdeel van aaff) De bouw maakt grote stappen op het gebied van duurzaamheid: circulair bouwen, hergebruik van materialen, prefabricage. Maar één vraag blijft knagen: hoe gaan we écht om met onze CO -uitstoot? Voor wie het fenomeen nog niet kent: met een carbon credit ‘compenseer’ je de uitstoot van één ton CO . Bouwbedrijven kopen deze vaak van boeren die CO opslaan in gewassen zoals vlas, hennep of miscanthus. Klinkt slim: jij stoot uit, een ander maakt schoon. Veel bedrijven gebruiken carbon credits om hun groene imago te versterken, terwijl hun eigen uitstoot nauwelijks verandert. Het staat mooi op de site, maar levert het klimaat weinig op. CO -uitstoot of uitstel Nog een hobbel: de meetbaarheid. Hoe hard is de compensatie als het bos dat CO opslaat over tien jaar afbrandt? Dan komt de uitstoot alsnog vrij. Is dat gewoon uitstel van vervuiling? Wie ruimt er eigenlijk op? En er is meer. De locatie van veel projecten. Terwijl bedrijven in rijkere landen doorgaan met uitstoten, wordt de ‘opruimactie’ uitbesteed aan landen die al kampen met de zwaarste gevolgen van klimaatverandering. Het risico? Klimaatkolonialisme. Wanneer werkt het wél? Carbon credits zijn niet waardeloos. Ze kunnen helpen bij het financieren van duurzame projecten. Mits ze streng worden gecontroleerd en echt aanvullend zijn op CO -reductie. Maar de vraag blijft of het een tijdelijke oplossing is voor een structureel probleem. Van compenseren naar concretiseren Misschien is het tijd voor een nieuwe kijk. Echte winst bereik je door uitstoot te voorkomen. Juist de bouw heeft hier een enorme kans: biobased materialen slaan CO op in plaats van het uit te stoten. Ze passen bij circulair bouwen én zijn vaak lokaal te telen. Steeds meer ondernemers combineren dit met slimme strategieën en innovatieve oplossingen. En daar zit kracht. De overheid stimuleert ‘het nieuwe bouwen’ door subsidies en carbon credits. Niet alleen om de klimaatdoelen te halen, maar ook om innovatie in de bouwsector te versnellen. En onze rol als adviseur in de bouwsector? Inzicht geven in wetgeving, subsidies en strategie. Ondernemers helpen bij keuzes die renderen én bijdragen aan een duurzamere wereld. Want duurzaam bouwen begint bij duurzaam denken. Duurzaam bouwen of groen verbloemen? FISCALE TIPS Je kunt namelijk met de dynamische gevelsystemen van gerecycled PVC oppervlakken creëren die reageren op wind of beweging. Door de principes van de circulaire economie te integreren met materiaalinnovatie, draagt Re-P-Tile, zo noemt Ramya haar PVCgeveltegel, bij aan het verminderen van plastic afval in de bouw- en sloopsector. PVC-sloopafval blijkt een prima grondstof voor hoogwaardige architecturale toepassingen. Aldus wordt volgens haar de gevel een statement van duurzaamheid en design. Uit het juryrapport: ‘De jury vindt het in de eerste plaats heel knap wat Ramya allemaal heeft onderzocht en gedaan binnen een master, gezien de relatief korte tijd die je daarvoor hebt. De jury vindt het belangrijk werk dat hier verricht is, omdat Ramya goed praktisch inzicht heeft gegeven in de wijze waarop PVC opnieuw kan worden gebruikt in gevelpanelen. De jury merkt wel op dat niet heel duidelijk was in hoeverre het PVC in dit onderzoek afkomstig was van slooplocaties en dat het één van de vele stromen is binnen de bouw- en sloopafvalbranche.’ CIRCULARITY INFORMATION PLATFORM (CIP) Het onderzoek dat Yifei Yu aan de TU Twente uitvoerde, richt zich op het versnellen van de transitie naar een circulaire economie in de gebouwde omgeving door middel van een Circularity Information Platform (CIP). CIP is een interorganisationeel informatiemanagementsysteem. Het biedt de nodige beslissingsondersteuning om circulaire materiaaltransacties tussen meerdere projecten mogelijk te maken. CIP is meer dan een digitale tool en staat voor een nieuwe manier om circulaire bouwprojecten op grote schaal te beheren. Samengevat, maakt dit instrument het mogelijk om sloopmaterialen direct toe te passen in nieuwe bouwprojecten. Uit het juryrapport: ‘De jury vindt dit een heel vooruitstrevend onderzoek en dan te bedenken dat het idee hierover al jaren geleden is ontstaan. Het is een degelijk onderzoek dat aan de hand van duidelijke modellen laat zien wat er mogelijk is. Dit project gaat een grote impact hebben op de circulaire bouweconomie en kan ervoor zorgen dat sloop- en bouwprojecten logistiek aan elkaar gekoppeld worden. Het is ‘sloopbreed toepasbaar’ en er kan morgen al mee gestart worden.’ Juryleden acqueline Cramer (juryvoorzitter en onder meer transitiemakelaar circulaire economie en oud-minister van VROM) Folkert Tuininga (Hoofd-Docent - Coach Master Circulaire Economie aan de Hogeschool van Arnhem en Nijmegen) Marc van den Berg (Assistant Professor in Circular Construction Management & Engineering bij de Faculteit van Engineering Technology aan de Universiteit Twente) Kees de Groot (voorzitter VERAS en directeur sloopbedrijf C.A. de Groot) Arie Grevers (redactie BouwBelang) Jaco Uittenbogaard (directeur Aannemersfederatie Nederland). NB: aangezien het jurylid Marc van den Berg mede beoordelaar is geweest van de PhD van Yifei Yu, heeft Marc niet deelgenomen aan de beraadslagingen van de jury die hebben geleid tot het eindoordeel. De voltallige jury hecht eraan dat dit voor eenieder duidelijk is. 9 NUMMER 2 - 2025 | BOUWBELANG NIEUWS
RkJQdWJsaXNoZXIy NTI5MDA=